de Tarpot
.
Kasteel Tongelaar
.
Landgoed Tongelaar viel, net zoals Gassel, onder Parochie Escharen. De parochiekerk van Escharen had een kapel op Tongelaar, die meestal bedient werd door een kapelaan.
In deze kapel gingen de bewoners van de boerderijen van Landgoed Tongelaar, ter kerke. De bewoners van Kasteel Tongelaar werden in Escharen gedoopt en begraven.
Zie hier een stukje daarover in de geschiedenis van Tongelaar: 'Nadat het kerkje van Escharen in 1648 in protestantse handen was gevallen, kwam het tot verval: er waren immers nauwelijks protestanten om het te onderhouden. In de ruïne vestigde zich de schoolmeester – een protestant, want katholieken mochten zo’n functie niet bekleden – die er ook koeien hield en er tenslotte een herbergje begon. Deze ontheiliging van gewijde grond was de heer van Tongelaar, Hendrik van Berchem – een vrome katholiek – teveel. Hij startte een procedure om de beenderen van zijn voorouders uit de ruïne van Escharen te laten verwijderen en in het Boxmeerse te laten herbegraven'.
.
Niet alleen wat de parochie betreft had Tongelaar binding met Escharen maar De Heren van Tongelaar hadden op Escharens grondgebied ook verschillende boerderijen, en weilanden in eigendom. Deze werden telkens voor een aantal jaren verpacht.
Voorbeelden van deze pachtboerderijen zijn o.a. Den Heihoek aan de Kwartelweg en Groot en Klein Kammerberg.
de Tomas, den Thomas
.
Gerrit Touwmans Camp
Verschillende percelen weiland behorende bij het Catharina Gasthuis van Grave, gelegen in het Esterveld. In het kohier dorpsarchief beschreven als: 'zynde Hooy en Weyland, goederen belend eenerzyds de Rivier de Maaze, anderzyds de Schouwegen'
Later, in 1959, wordt hier de nieuwe Gasthuishoeve gebouwd. Er wordt een zandpad aangelegd naar Escharen. Het adres is dan: Derk Touwmanstraat 1,
Escharen.
.
Traverse van de Beersche Maas
Traverse van de Beersche Maas: Het gebied dat onder water stroomde als de Beersche Maas in werking was. Voor de bewoners van Escharen was het elk jaar pure ellende.
De traverse van de Beersche Maas was in het lanschap duidelijk herkenbaar. In dit gebied mocht er na 1827 geen opstaand hout meer voorkomen. Dus alle heggen, houtwallen en vrijstaande bomen die er stonden, zoals bijvoorbeeld de grote eiken langs de Bordseweg, moesten gekapt worden. Voor het Landgoed Tongelaar betekende dueze maatregel dat er 1400 eiken gekapt moesten worden.
Zo ontstond dus een vrij kaal gebied met bebouwing alleen binnen de dijken van de Escharense en Gasselse polder. Ook de Vogelshoek was een polder.
Hierboven is te lezen wat er met het dorp gebeurde als er, zoals hier in 1820, de dijken het begaven.
.
Maak jouw eigen website met JouwWeb